OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

emendar - verbo

e·men·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
emendo
emendas / emendás
emenda
emendamos
emendáis
emendan
emendaba
emendabas
emendaba
emendábamos
emendabais
emendaban
emendaré
emendarás
emendará
emendaremos
emendaréis
emendarán
emendé
emendaste
emendó
emendamos
emendasteis
emendaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
emende
emendes
emende
emendemos
emendéis
emenden
emendara / emendase
emendaras / emendases
emendara / emendase
emendáramos / emendásemos
emendarais / emendaseis
emendaran / emendasen
emendare
emendares
emendare
emendáremos
emendareis
emendaren

emenda
emendá

emendad
emenden
emendaría
emendarías
emendaría
emendaríamos
emendaríais
emendarían
Infinitivoemendar
Gerundioemendando
Participio
emendadoemendada
emendadosemendadas

Flexiona como: amar

forma nominal : emendación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española