OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

abitar - verbo

a·bi·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
abito
abitas / abitás
abita
abitamos
abitáis
abitan
abitaba
abitabas
abitaba
abitábamos
abitabais
abitaban
abitaré
abitarás
abitará
abitaremos
abitaréis
abitarán
abité
abitaste
abitó
abitamos
abitasteis
abitaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
abite
abites
abite
abitemos
abitéis
abiten
abitara / abitase
abitaras / abitases
abitara / abitase
abitáramos / abitásemos
abitarais / abitaseis
abitaran / abitasen
abitare
abitares
abitare
abitáremos
abitareis
abitaren

abita
abitá

abitad
abiten
abitaría
abitarías
abitaría
abitaríamos
abitaríais
abitarían
Infinitivoabitar
Gerundioabitando
Participio
abitadoabitada
abitadosabitadas

Flexiona como: amar

forma nominal : abitadura

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española