OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

chancletear - verbo

chan·cle·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
chancleteo
chancleteas / chancleteás
chancletea
chancleteamos
chancleteáis
chancletean
chancleteaba
chancleteabas
chancleteaba
chancleteábamos
chancleteabais
chancleteaban
chancletearé
chancletearás
chancleteará
chancletearemos
chancletearéis
chancletearán
chancleteé
chancleteaste
chancleteó
chancleteamos
chancleteasteis
chancletearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
chancletee
chancletees
chancletee
chancleteemos
chancleteéis
chancleteen
chancleteara / chancletease
chancletearas / chancleteases
chancleteara / chancletease
chancleteáramos / chancleteásemos
chancletearais / chancleteaseis
chancletearan / chancleteasen
chancleteare
chancleteares
chancleteare
chancleteáremos
chancleteareis
chancletearen

chancletea
chancleteá

chancletead
chancleteen
chancletearía
chancletearías
chancletearía
chancletearíamos
chancletearíais
chancletearían
Infinitivochancletear
Gerundiochancleteando
Participio
chancleteadochancleteada
chancleteadoschancleteadas

Flexiona como: amar

forma nominal : chancleteo

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española