adurir - verbo

a·du·rir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
aduro
adures / adurís
adure
adurimos
adurís
aduren
aduría
adurías
aduría
aduríamos
aduríais
adurían
aduriré
adurirás
adurirá
aduriremos
aduriréis
adurirán
adurí
aduriste
adurió
adurimos
aduristeis
adurieron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
adura
aduras
adura
aduramos
aduráis
aduran
aduriera / aduriese
adurieras / adurieses
aduriera / aduriese
aduriéramos / aduriésemos
adurierais / adurieseis
adurieran / aduriesen
aduriere
adurieres
aduriere
aduriéremos
aduriereis
adurieren

adure
adurí

adurid
aduran
aduriría
adurirías
aduriría
aduriríamos
aduriríais
adurirían
Infinitivoadurir
Gerundioaduriendo
Participio
aduridoadurida
aduridosaduridas

Flexiona como: partir

forma nominal : adustión

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española