adoquinar - verbo

a·do·qui·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
adoquino
adoquinas / adoquinás
adoquina
adoquinamos
adoquináis
adoquinan
adoquinaba
adoquinabas
adoquinaba
adoquinábamos
adoquinabais
adoquinaban
adoquinaré
adoquinarás
adoquinará
adoquinaremos
adoquinaréis
adoquinarán
adoquiné
adoquinaste
adoquinó
adoquinamos
adoquinasteis
adoquinaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
adoquine
adoquines
adoquine
adoquinemos
adoquinéis
adoquinen
adoquinara / adoquinase
adoquinaras / adoquinases
adoquinara / adoquinase
adoquináramos / adoquinásemos
adoquinarais / adoquinaseis
adoquinaran / adoquinasen
adoquinare
adoquinares
adoquinare
adoquináremos
adoquinareis
adoquinaren

adoquina
adoquiná

adoquinad
adoquinen
adoquinaría
adoquinarías
adoquinaría
adoquinaríamos
adoquinaríais
adoquinarían
Infinitivoadoquinar
Gerundioadoquinando
Participio
adoquinadoadoquinada
adoquinadosadoquinadas

Flexiona como: amar

forma nominal : adoquinado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española