adecenar - verbo

a·de·ce·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
adeceno
adecenas / adecenás
adecena
adecenamos
adecenáis
adecenan
adecenaba
adecenabas
adecenaba
adecenábamos
adecenabais
adecenaban
adecenaré
adecenarás
adecenará
adecenaremos
adecenaréis
adecenarán
adecené
adecenaste
adecenó
adecenamos
adecenasteis
adecenaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
adecene
adecenes
adecene
adecenemos
adecenéis
adecenen
adecenara / adecenase
adecenaras / adecenases
adecenara / adecenase
adecenáramos / adecenásemos
adecenarais / adecenaseis
adecenaran / adecenasen
adecenare
adecenares
adecenare
adecenáremos
adecenareis
adecenaren

adecena
adecená

adecenad
adecenen
adecenaría
adecenarías
adecenaría
adecenaríamos
adecenaríais
adecenarían
Infinitivoadecenar
Gerundioadecenando
Participio
adecenadoadecenada
adecenadosadecenadas

Flexiona como: amar

forma nominal : adecenamiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española