OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

capar - verbo

ca·par

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
capo
capas / capás
capa
capamos
capáis
capan
capaba
capabas
capaba
capábamos
capabais
capaban
caparé
caparás
capará
caparemos
caparéis
caparán
capé
capaste
capó
capamos
capasteis
caparon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
cape
capes
cape
capemos
capéis
capen
capara / capase
caparas / capases
capara / capase
capáramos / capásemos
caparais / capaseis
caparan / capasen
capare
capares
capare
capáremos
capareis
caparen

capa
capá

capad
capen
caparía
caparías
caparía
caparíamos
caparíais
caparían
Infinitivocapar
Gerundiocapando
Participio
capadocapada
capadoscapadas

Flexiona como: amar

forma nominal : capadura, capazón

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española