OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

brotar - verbo

bro·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
broto
brotas / brotás
brota
brotamos
brotáis
brotan
brotaba
brotabas
brotaba
brotábamos
brotabais
brotaban
brotaré
brotarás
brotará
brotaremos
brotaréis
brotarán
broté
brotaste
brotó
brotamos
brotasteis
brotaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
brote
brotes
brote
brotemos
brotéis
broten
brotara / brotase
brotaras / brotases
brotara / brotase
brotáramos / brotásemos
brotarais / brotaseis
brotaran / brotasen
brotare
brotares
brotare
brotáremos
brotareis
brotaren

brota
brotá

brotad
broten
brotaría
brotarías
brotaría
brotaríamos
brotaríais
brotarían
Infinitivobrotar
Gerundiobrotando
Participio
brotadobrotada
brotadosbrotadas

Flexiona como: amar

forma nominal : brotadura, brote, brotación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española