OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

brocear - verbo

bro·ce·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
broceo
broceas / broceás
brocea
broceamos
broceáis
brocean
broceaba
broceabas
broceaba
broceábamos
broceabais
broceaban
brocearé
brocearás
broceará
brocearemos
brocearéis
brocearán
broceé
broceaste
broceó
broceamos
broceasteis
brocearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
brocee
brocees
brocee
broceemos
broceéis
broceen
broceara / brocease
brocearas / broceases
broceara / brocease
broceáramos / broceásemos
brocearais / broceaseis
brocearan / broceasen
broceare
broceares
broceare
broceáremos
broceareis
brocearen

brocea
broceá

brocead
broceen
brocearía
brocearías
brocearía
brocearíamos
brocearíais
brocearían
Infinitivobrocear
Gerundiobroceando
Participio
broceadobroceada
broceadosbroceadas

Flexiona como: amar

forma nominal : broceo

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española