OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desranchar - verbo

des·ran·char

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desrancho
desranchas / desranchás
desrancha
desranchamos
desrancháis
desranchan
desranchaba
desranchabas
desranchaba
desranchábamos
desranchabais
desranchaban
desrancharé
desrancharás
desranchará
desrancharemos
desrancharéis
desrancharán
desranché
desranchaste
desranchó
desranchamos
desranchasteis
desrancharon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desranche
desranches
desranche
desranchemos
desranchéis
desranchen
desranchara / desranchase
desrancharas / desranchases
desranchara / desranchase
desrancháramos / desranchásemos
desrancharais / desranchaseis
desrancharan / desranchasen
desranchare
desranchares
desranchare
desrancháremos
desranchareis
desrancharen

desrancha
desranchá

desranchad
desranchen
desrancharía
desrancharías
desrancharía
desrancharíamos
desrancharíais
desrancharían
Infinitivodesranchar
Gerundiodesranchando
Participio
desranchadodesranchada
desranchadosdesranchadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española