desenmohecer - verbo

de·sen·mo·he·cer

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desenmohezco
desenmohecés / desenmoheces
desenmohece
desenmohecemos
desenmohecéis
desenmohecen
desenmohecía
desenmohecías
desenmohecía
desenmohecíamos
desenmohecíais
desenmohecían
desenmoheceré
desenmohecerás
desenmohecerá
desenmoheceremos
desenmoheceréis
desenmohecerán
desenmohecí
desenmoheciste
desenmoheció
desenmohecimos
desenmohecisteis
desenmohecieron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desenmohezca
desenmohezcas
desenmohezca
desenmohezcamos
desenmohezcáis
desenmohezcan
desenmoheciera / desenmoheciese
desenmohecieras / desenmohecieses
desenmoheciera / desenmoheciese
desenmoheciéramos / desenmoheciésemos
desenmohecierais / desenmohecieseis
desenmohecieran / desenmoheciesen
desenmoheciere
desenmohecieres
desenmoheciere
desenmoheciéremos
desenmoheciereis
desenmohecieren

desenmohece
desenmohecé

desenmoheced
desenmohezcan
desenmohecería
desenmohecerías
desenmohecería
desenmoheceríamos
desenmoheceríais
desenmohecerían
Infinitivodesenmohecer
Gerundiodesenmoheciendo
Participio
desenmohecidodesenmohecida
desenmohecidosdesenmohecidas

Flexiona como: crecer

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española