OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

averiar - verbo

a·ve·riar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
averío
averías / averiás
avería
averiamos
averiáis
averían
averiaba
averiabas
averiaba
averiábamos
averiabais
averiaban
averiaré
averiarás
averiará
averiaremos
averiaréis
averiarán
averié
averiaste
averió
averiamos
averiasteis
averiaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
averíe
averíes
averíe
averiemos
averiéis
averíen
averiara / averiase
averiaras / averiases
averiara / averiase
averiáramos / averiásemos
averiarais / averiaseis
averiaran / averiasen
averiare
averiares
averiare
averiáremos
averiareis
averiaren

avería
averiá

averiad
averíen
averiaría
averiarías
averiaría
averiaríamos
averiaríais
averiarían
Infinitivoaveriar
Gerundioaveriando
Participio
averiadoaveriada
averiadosaveriadas

Flexiona como: adiar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española