OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

atronar - verbo

a·tro·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
atrueno
atronás / atruenas
atruena
atronamos
atronáis
atruenan
atronaba
atronabas
atronaba
atronábamos
atronabais
atronaban
atronaré
atronarás
atronará
atronaremos
atronaréis
atronarán
atroné
atronaste
atronó
atronamos
atronasteis
atronaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
atruene
atruenes
atruene
atronemos
atronéis
atruenen
atronara / atronase
atronaras / atronases
atronara / atronase
atronáramos / atronásemos
atronarais / atronaseis
atronaran / atronasen
atronare
atronares
atronare
atronáremos
atronareis
atronaren

atruena
atroná

atronad
atruenen
atronaría
atronarías
atronaría
atronaríamos
atronaríais
atronarían
Infinitivoatronar
Gerundioatronando
Participio
atronadoatronada
atronadosatronadas

Flexiona como: dolar

forma nominal : atronamiento

forma adjetival : atronado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española