un·tar
| Indicativo
|
|---|
| Presente
| Pretérito Imperfecto
| Futuro Simple
| Pretérito Perfecto
|
unto untas / untás unta untamos untáis untan
| untaba untabas untaba untábamos untabais untaban
| untaré untarás untará untaremos untaréis untarán
| unté untaste untó untamos untasteis untaron
|
| Subjuntivo
| Imperativo
| Condicional
|
| Presente
| Pretérito Perfecto
|
|
|
unte untes unte untemos untéis unten
| untara / untase untaras / untases untara / untase untáramos / untásemos untarais / untaseis untaran / untasen
| untare untares untare untáremos untareis untaren
| unta untá
untad unten
| untaría untarías untaría untaríamos untaríais untarían
|
| Infinitivo | untar |
|---|
| Gerundio | untando |
|---|
| Participio | | untado | untada | | untados | untadas |
|
|---|
Flexiona como: amar
forma nominal : untadura, untamiento, untura, untada
adjetivo de posibilidad : untable
nombre agentivo : untador
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española