OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

reñir - verbo

re·ñir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
riño
reñís / riñes
riñe
reñimos
reñís
riñen
reñía
reñías
reñía
reñíamos
reñíais
reñían
reñiré
reñirás
reñirá
reñiremos
reñiréis
reñirán
reñí
reñiste
riñó
reñimos
reñisteis
riñeron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
riña
riñas
riña
riñamos
riñáis
riñan
riñera / riñese
riñeras / riñeses
riñera / riñese
riñéramos / riñésemos
riñerais / riñeseis
riñeran / riñesen
riñere
riñeres
riñere
riñéremos
riñereis
riñeren

riñe
reñí

reñid
riñan
reñiría
reñirías
reñiría
reñiríamos
reñiríais
reñirían
Infinitivoreñir
Gerundioriñendo
Participio
reñidoreñida
reñidosreñidas

Flexiona como: afreñir

forma nominal : riña

forma adjetival : reñido

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española