OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

asonar - verbo

a·so·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
asueno
asonás / asuenas
asuena
asonamos
asonáis
asuenan
asonaba
asonabas
asonaba
asonábamos
asonabais
asonaban
asonaré
asonarás
asonará
asonaremos
asonaréis
asonarán
asoné
asonaste
asonó
asonamos
asonasteis
asonaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
asuene
asuenes
asuene
asonemos
asonéis
asuenen
asonara / asonase
asonaras / asonases
asonara / asonase
asonáramos / asonásemos
asonarais / asonaseis
asonaran / asonasen
asonare
asonares
asonare
asonáremos
asonareis
asonaren

asuena
asoná

asonad
asuenen
asonaría
asonarías
asonaría
asonaríamos
asonaríais
asonarían
Infinitivoasonar
Gerundioasonando
Participio
asonadoasonada
asonadosasonadas

Flexiona como: dolar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española