Indicativo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
desconcierto desconcertás / desconciertas desconcierta desconcertamos desconcertáis desconciertan | desconcertaba desconcertabas desconcertaba desconcertábamos desconcertabais desconcertaban | desconcertaré desconcertarás desconcertará desconcertaremos desconcertaréis desconcertarán | desconcerté desconcertaste desconcertó desconcertamos desconcertasteis desconcertaron | ||
Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
Presente | Pretérito Perfecto | ||||
desconcierte desconciertes desconcierte desconcertemos desconcertéis desconcierten | desconcertara / desconcertase desconcertaras / desconcertases desconcertara / desconcertase desconcertáramos / desconcertásemos desconcertarais / desconcertaseis desconcertaran / desconcertasen | desconcertare desconcertares desconcertare desconcertáremos desconcertareis desconcertaren | desconcierta desconcertá desconcertad desconcierten | desconcertaría desconcertarías desconcertaría desconcertaríamos desconcertaríais desconcertarían |
Infinitivo | desconcertar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundio | desconcertando | ||||
Participio |
|
Flexiona como: sentar
forma nominal : desconcertadura
forma adjetival : desconcertado
nombre agentivo : desconcertador
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española