asentar - verbo

a·sen·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
asiento
asentás / asientas
asienta
asentamos
asentáis
asientan
asentaba
asentabas
asentaba
asentábamos
asentabais
asentaban
asentaré
asentarás
asentará
asentaremos
asentaréis
asentarán
asenté
asentaste
asentó
asentamos
asentasteis
asentaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
asiente
asientes
asiente
asentemos
asentéis
asienten
asentara / asentase
asentaras / asentases
asentara / asentase
asentáramos / asentásemos
asentarais / asentaseis
asentaran / asentasen
asentare
asentares
asentare
asentáremos
asentareis
asentaren

asienta
asentá

asentad
asienten
asentaría
asentarías
asentaría
asentaríamos
asentaríais
asentarían
Infinitivoasentar
Gerundioasentando
Participio
asentadoasentada
asentadosasentadas

Flexiona como: sentar

forma nominal : asentadura, asentamiento, asiento, asentado

forma adjetival : asentado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española