vagar - verbo

va·gar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
vago / vago
vagas / vagás / vagás / vagas
vaga / vaga
vagamos / vagamos
vagáis / vagáis
vagan / vagan
vagaba / vagaba
vagabas / vagabas
vagaba / vagaba
vagábamos / vagábamos
vagabais / vagabais
vagaban / vagaban
vagaré / vagaré
vagarás / vagarás
vagará / vagará
vagaremos / vagaremos
vagaréis / vagaréis
vagarán / vagarán
vagué / vagué
vagaste / vagaste
vagó / vagó
vagamos / vagamos
vagasteis / vagasteis
vagaron / vagaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
vague / vague
vagues / vagues
vague / vague
vaguemos / vaguemos
vaguéis / vaguéis
vaguen / vaguen
vagara / vagara / vagase / vagase
vagaras / vagaras / vagases / vagases
vagara / vagara / vagase / vagase
vagáramos / vagáramos / vagásemos / vagásemos
vagarais / vagarais / vagaseis / vagaseis
vagaran / vagaran / vagasen / vagasen
vagare / vagare
vagares / vagares
vagare / vagare
vagáremos / vagáremos
vagareis / vagareis
vagaren / vagaren

vaga / vaga
vagá / vagá

vagad / vagad
vaguen / vaguen
vagaría / vagaría
vagarías / vagarías
vagaría / vagaría
vagaríamos / vagaríamos
vagaríais / vagaríais
vagarían / vagarían
Infinitivovagar / vagar
Gerundiovagando / vagando
Participio
vagado / vagadovagada / vagada
vagados / vagadosvagadas / vagadas

Flexiona como: delegar

forma nominal : vagancia, vagueación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española