OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

usufructuar - verbo

u·su·fruc·tuar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
usufructúo
usufructúas / usufructuás
usufructúa
usufructuamos
usufructuáis
usufructúan
usufructuaba
usufructuabas
usufructuaba
usufructuábamos
usufructuabais
usufructuaban
usufructuaré
usufructuarás
usufructuará
usufructuaremos
usufructuaréis
usufructuarán
usufructué
usufructuaste
usufructuó
usufructuamos
usufructuasteis
usufructuaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
usufructúe
usufructúes
usufructúe
usufructuemos
usufructuéis
usufructúen
usufructuara / usufructuase
usufructuaras / usufructuases
usufructuara / usufructuase
usufructuáramos / usufructuásemos
usufructuarais / usufructuaseis
usufructuaran / usufructuasen
usufructuare
usufructuares
usufructuare
usufructuáremos
usufructuareis
usufructuaren

usufructúa
usufructuá

usufructuad
usufructúen
usufructuaría
usufructuarías
usufructuaría
usufructuaríamos
usufructuaríais
usufructuarían
Infinitivousufructuar
Gerundiousufructuando
Participio
usufructuadousufructuada
usufructuadosusufructuadas

Flexiona como: actuar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española