OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

tribuir - verbo

tri·buir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
tribuyo
tribuís / tribuyes
tribuye
tribuimos
tribuís
tribuyen
tribuía
tribuías
tribuía
tribuíamos
tribuíais
tribuían
tribuiré
tribuirás
tribuirá
tribuiremos
tribuiréis
tribuirán
tribuí
tribuiste
tribuyó
tribuimos
tribuisteis
tribuyeron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
tribuya
tribuyas
tribuya
tribuyamos
tribuyáis
tribuyan
tribuyera / tribuyese
tribuyeras / tribuyeses
tribuyera / tribuyese
tribuyéramos / tribuyésemos
tribuyerais / tribuyeseis
tribuyeran / tribuyesen
tribuyere
tribuyeres
tribuyere
tribuyéremos
tribuyereis
tribuyeren

tribuye
tribuí

tribuid
tribuyan
tribuiría
tribuirías
tribuiría
tribuiríamos
tribuiríais
tribuirían
Infinitivotribuir
Gerundiotribuyendo
Participio
tribuidotribuida
tribuidostribuidas

Flexiona como: afluir

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española