OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

trasoñar - verbo

tra·so·ñar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
trasueño
trasoñás / trasueñas
trasueña
trasoñamos
trasoñáis
trasueñan
trasoñaba
trasoñabas
trasoñaba
trasoñábamos
trasoñabais
trasoñaban
trasoñaré
trasoñarás
trasoñará
trasoñaremos
trasoñaréis
trasoñarán
trasoñé
trasoñaste
trasoñó
trasoñamos
trasoñasteis
trasoñaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
trasueñe
trasueñes
trasueñe
trasoñemos
trasoñéis
trasueñen
trasoñara / trasoñase
trasoñaras / trasoñases
trasoñara / trasoñase
trasoñáramos / trasoñásemos
trasoñarais / trasoñaseis
trasoñaran / trasoñasen
trasoñare
trasoñares
trasoñare
trasoñáremos
trasoñareis
trasoñaren

trasueña
trasoñá

trasoñad
trasueñen
trasoñaría
trasoñarías
trasoñaría
trasoñaríamos
trasoñaríais
trasoñarían
Infinitivotrasoñar
Gerundiotrasoñando
Participio
trasoñadotrasoñada
trasoñadostrasoñadas

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española