OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

apurrir - verbo

a·pu·rrir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
apurro
apurres / apurrís
apurre
apurrimos
apurrís
apurren
apurría
apurrías
apurría
apurríamos
apurríais
apurrían
apurriré
apurrirás
apurrirá
apurriremos
apurriréis
apurrirán
apurrí
apurriste
apurrió
apurrimos
apurristeis
apurrieron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
apurra
apurras
apurra
apurramos
apurráis
apurran
apurriera / apurriese
apurrieras / apurrieses
apurriera / apurriese
apurriéramos / apurriésemos
apurrierais / apurrieseis
apurrieran / apurriesen
apurriere
apurrieres
apurriere
apurriéremos
apurriereis
apurrieren

apurre
apurrí

apurrid
apurran
apurriría
apurrirías
apurriría
apurriríamos
apurriríais
apurrirían
Infinitivoapurrir
Gerundioapurriendo
Participio
apurridoapurrida
apurridosapurridas

Flexiona como: partir

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española