Red Abierta de Información Léxica
subarrendar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| subarriendo subarrendás / subarriendas subarrienda subarrendamos subarrendáis subarriendan | subarrendaba subarrendabas subarrendaba subarrendábamos subarrendabais subarrendaban | subarrendaré subarrendarás subarrendará subarrendaremos subarrendaréis subarrendarán | subarrendé subarrendaste subarrendó subarrendamos subarrendasteis subarrendaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| subarriende subarriendes subarriende subarrendemos subarrendéis subarrienden | subarrendara / subarrendase subarrendaras / subarrendases subarrendara / subarrendase subarrendáramos / subarrendásemos subarrendarais / subarrendaseis subarrendaran / subarrendasen | subarrendare subarrendares subarrendare subarrendáremos subarrendareis subarrendaren | subarrienda subarrendá subarrendad subarrienden | subarrendaría subarrendarías subarrendaría subarrendaríamos subarrendaríais subarrendarían | |
| Infinitivo | subarrendar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | subarrendando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: sentar
forma nominal : subarriendo, subarrendamiento
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española