OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

apropincuar - verbo

a·pro·pin·cuar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
apropincuo
apropincuas / apropincuás
apropincua
apropincuamos
apropincuáis
apropincuan
apropincuaba
apropincuabas
apropincuaba
apropincuábamos
apropincuabais
apropincuaban
apropincuaré
apropincuarás
apropincuará
apropincuaremos
apropincuaréis
apropincuarán
apropincué
apropincuaste
apropincuó
apropincuamos
apropincuasteis
apropincuaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
apropincue
apropincues
apropincue
apropincuemos
apropincuéis
apropincuen
apropincuara / apropincuase
apropincuaras / apropincuases
apropincuara / apropincuase
apropincuáramos / apropincuásemos
apropincuarais / apropincuaseis
apropincuaran / apropincuasen
apropincuare
apropincuares
apropincuare
apropincuáremos
apropincuareis
apropincuaren

apropincua
apropincuá

apropincuad
apropincuen
apropincuaría
apropincuarías
apropincuaría
apropincuaríamos
apropincuaríais
apropincuarían
Infinitivoapropincuar
Gerundioapropincuando
Participio
apropincuadoapropincuada
apropincuadosapropincuadas

Flexiona como: amar

forma nominal : apropincuación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española