OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

sainar - verbo

sai·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
saíno / saíno
saínas / sainás / sainás / saínas
saína / saína
sainamos / sainamos
saináis / saináis
saínan / saínan
sainaba / sainaba
sainabas / sainabas
sainaba / sainaba
sainábamos / sainábamos
sainabais / sainabais
sainaban / sainaban
sainaré / sainaré
sainarás / sainarás
sainará / sainará
sainaremos / sainaremos
sainaréis / sainaréis
sainarán / sainarán
sainé / sainé
sainaste / sainaste
sainó / sainó
sainamos / sainamos
sainasteis / sainasteis
sainaron / sainaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
saíne / saíne
saínes / saínes
saíne / saíne
sainemos / sainemos
sainéis / sainéis
saínen / saínen
sainara / sainara / sainase / sainase
sainaras / sainaras / sainases / sainases
sainara / sainara / sainase / sainase
saináramos / saináramos / sainásemos / sainásemos
sainarais / sainarais / sainaseis / sainaseis
sainaran / sainaran / sainasen / sainasen
sainare / sainare
sainares / sainares
sainare / sainare
saináremos / saináremos
sainareis / sainareis
sainaren / sainaren

saína / saína
sainá / sainá

sainad / sainad
saínen / saínen
sainaría / sainaría
sainarías / sainarías
sainaría / sainaría
sainaríamos / sainaríamos
sainaríais / sainaríais
sainarían / sainarían
Infinitivosainar / sainar
Gerundiosainando / sainando
Participio
sainado / sainadosainada / sainada
sainados / sainadossainadas / sainadas

Flexiona como: rehilar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española