OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

retundir - verbo

re·tun·dir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
retundo
retundes / retundís
retunde
retundimos
retundís
retunden
retundía
retundías
retundía
retundíamos
retundíais
retundían
retundiré
retundirás
retundirá
retundiremos
retundiréis
retundirán
retundí
retundiste
retundió
retundimos
retundisteis
retundieron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
retunda
retundas
retunda
retundamos
retundáis
retundan
retundiera / retundiese
retundieras / retundieses
retundiera / retundiese
retundiéramos / retundiésemos
retundierais / retundieseis
retundieran / retundiesen
retundiere
retundieres
retundiere
retundiéremos
retundiereis
retundieren

retunde
retundí

retundid
retundan
retundiría
retundirías
retundiría
retundiríamos
retundiríais
retundirían
Infinitivoretundir
Gerundioretundiendo
Participio
retundidoretundida
retundidosretundidas

Flexiona como: partir

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española