Red Abierta de Información Léxica
retoñecer - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| retoñezco retoñecés / retoñeces retoñece retoñecemos retoñecéis retoñecen | retoñecía retoñecías retoñecía retoñecíamos retoñecíais retoñecían | retoñeceré retoñecerás retoñecerá retoñeceremos retoñeceréis retoñecerán | retoñecí retoñeciste retoñeció retoñecimos retoñecisteis retoñecieron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| retoñezca retoñezcas retoñezca retoñezcamos retoñezcáis retoñezcan | retoñeciera / retoñeciese retoñecieras / retoñecieses retoñeciera / retoñeciese retoñeciéramos / retoñeciésemos retoñecierais / retoñecieseis retoñecieran / retoñeciesen | retoñeciere retoñecieres retoñeciere retoñeciéremos retoñeciereis retoñecieren | retoñece retoñecé retoñeced retoñezcan | retoñecería retoñecerías retoñecería retoñeceríamos retoñeceríais retoñecerían | |
| Infinitivo | retoñecer | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | retoñeciendo | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: crecer
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española