OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

remanir - verbo

re·ma·nir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
remano
remanes / remanís
remane
remanimos
remanís
remanen
remanía
remanías
remanía
remaníamos
remaníais
remanían
remaniré
remanirás
remanirá
remaniremos
remaniréis
remanirán
remaní
remaniste
remanió
remanimos
remanisteis
remanieron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
remana
remanas
remana
remanamos
remanáis
remanan
remaniera / remaniese
remanieras / remanieses
remaniera / remaniese
remaniéramos / remaniésemos
remanierais / remanieseis
remanieran / remaniesen
remaniere
remanieres
remaniere
remaniéremos
remaniereis
remanieren

remane
remaní

remanid
remanan
remaniría
remanirías
remaniría
remaniríamos
remaniríais
remanirían
Infinitivoremanir
Gerundioremaniendo
Participio
remanidoremanida
remanidosremanidas

Flexiona como: partir

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española