OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

rehurtar - verbo

re·hur·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
rehúrto
rehúrtas / rehurtás
rehúrta
rehurtamos
rehurtáis
rehúrtan
rehurtaba
rehurtabas
rehurtaba
rehurtábamos
rehurtabais
rehurtaban
rehurtaré
rehurtarás
rehurtará
rehurtaremos
rehurtaréis
rehurtarán
rehurté
rehurtaste
rehurtó
rehurtamos
rehurtasteis
rehurtaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
rehúrte
rehúrtes
rehúrte
rehurtemos
rehurtéis
rehúrten
rehurtara / rehurtase
rehurtaras / rehurtases
rehurtara / rehurtase
rehurtáramos / rehurtásemos
rehurtarais / rehurtaseis
rehurtaran / rehurtasen
rehurtare
rehurtares
rehurtare
rehurtáremos
rehurtareis
rehurtaren

rehurta
rehurtá

rehurtad
rehurten
rehurtaría
rehurtarías
rehurtaría
rehurtaríamos
rehurtaríais
rehurtarían
Infinitivorehurtar
Gerundiorehurtando
Participio
rehurtadorehurtada
rehurtadosrehurtadas

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española