OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

rehacer - verbo

re·ha·cer

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
rehago
rehaces / rehacés
rehace
rehacemos
rehacéis
rehacen
rehacía
rehacías
rehacía
rehacíamos
rehacíais
rehacían
reharé
reharás
rehará
reharemos
reharéis
reharán
rehíce
rehiciste
rehízo
rehicimos
rehicisteis
rehicieron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
rehaga
rehagas
rehaga
rehagamos
rehagáis
rehagan
rehiciera / rehiciese
rehicieras / rehicieses
rehiciera / rehiciese
rehiciéramos / rehiciésemos
rehicierais / rehicieseis
rehicieran / rehiciesen
rehiciere
rehicieres
rehiciere
rehiciéremos
rehiciereis
rehicieren

rehaz
rehacé

rehaced
rehagan
reharía
reharías
reharía
reharíamos
reharíais
reharían
Infinitivorehacer
Gerundiorehaciendo
Participio
rehechorehecha
rehechosrehechas

Flexiona como: contrahacer

forma nominal : rehacimiento

forma adjetival : rehecho

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española