OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

receñir - verbo

re·ce·ñir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
reciño
receñís / reciñes
reciñe
receñimos
receñís
reciñen
receñía
receñías
receñía
receñíamos
receñíais
receñían
receñiré
receñirás
receñirá
receñiremos
receñiréis
receñirán
receñí
receñiste
reciñó
receñimos
receñisteis
reciñeron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
reciña
reciñas
reciña
reciñamos
reciñáis
reciñan
reciñera / reciñese
reciñeras / reciñeses
reciñera / reciñese
reciñéramos / reciñésemos
reciñerais / reciñeseis
reciñeran / reciñesen
reciñere
reciñeres
reciñere
reciñéremos
reciñereis
reciñeren

reciñe
receñí

receñid
reciñan
receñiría
receñirías
receñiría
receñiríamos
receñiríais
receñirían
Infinitivoreceñir
Gerundioreciñendo
Participio
receñidoreceñida
receñidosreceñidas

Flexiona como: afreñir

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española