OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

interromper - verbo

in·te·rrom·per

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
interrompo
interrompes / interrompés
interrompe
interrompemos
interrompéis
interrompen
interrompía
interrompías
interrompía
interrompíamos
interrompíais
interrompían
interromperé
interromperás
interromperá
interromperemos
interromperéis
interromperán
interrompí
interrompiste
interrompió
interrompimos
interrompisteis
interrompieron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
interrompa
interrompas
interrompa
interrompamos
interrompáis
interrompan
interrompiera / interrompiese
interrompieras / interrompieses
interrompiera / interrompiese
interrompiéramos / interrompiésemos
interrompierais / interrompieseis
interrompieran / interrompiesen
interrompiere
interrompieres
interrompiere
interrompiéremos
interrompiereis
interrompieren

interrompe
interrompé

interromped
interrompan
interrompería
interromperías
interrompería
interromperíamos
interromperíais
interromperían
Infinitivointerromper
Gerundiointerrompiendo
Participio
interrompidointerrompida
interrompidosinterrompidas

Flexiona como: temer

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española