gañir - verbo

ga·ñir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
gaño
gañes / gañís
gañe
gañimos
gañís
gañen
gañía
gañías
gañía
gañíamos
gañíais
gañían
gañiré
gañirás
gañirá
gañiremos
gañiréis
gañirán
gañí
gañiste
gañó
gañimos
gañisteis
gañeron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
gaña
gañas
gaña
gañamos
gañáis
gañan
gañera / gañese
gañeras / gañeses
gañera / gañese
gañéramos / gañésemos
gañerais / gañeseis
gañeran / gañesen
gañere
gañeres
gañere
gañéremos
gañereis
gañeren

gañe
gañí

gañid
gañan
gañiría
gañirías
gañiría
gañiríamos
gañiríais
gañirían
Infinitivogañir
Gerundiogañendo
Participio
gañidogañida
gañidosgañidas

Flexiona como: zuñir

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española