OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

estiomenar - verbo

es·tio·me·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
estiomeno
estiomenas / estiomenás
estiomena
estiomenamos
estiomenáis
estiomenan
estiomenaba
estiomenabas
estiomenaba
estiomenábamos
estiomenabais
estiomenaban
estiomenaré
estiomenarás
estiomenará
estiomenaremos
estiomenaréis
estiomenarán
estiomené
estiomenaste
estiomenó
estiomenamos
estiomenasteis
estiomenaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
estiomene
estiomenes
estiomene
estiomenemos
estiomenéis
estiomenen
estiomenara / estiomenase
estiomenaras / estiomenases
estiomenara / estiomenase
estiomenáramos / estiomenásemos
estiomenarais / estiomenaseis
estiomenaran / estiomenasen
estiomenare
estiomenares
estiomenare
estiomenáremos
estiomenareis
estiomenaren

estiomena
estiomená

estiomenad
estiomenen
estiomenaría
estiomenarías
estiomenaría
estiomenaríamos
estiomenaríais
estiomenarían
Infinitivoestiomenar
Gerundioestiomenando
Participio
estiomenadoestiomenada
estiomenadosestiomenadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española