OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

enllantar - verbo

en·llan·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
enllanto
enllantas / enllantás
enllanta
enllantamos
enllantáis
enllantan
enllantaba
enllantabas
enllantaba
enllantábamos
enllantabais
enllantaban
enllantaré
enllantarás
enllantará
enllantaremos
enllantaréis
enllantarán
enllanté
enllantaste
enllantó
enllantamos
enllantasteis
enllantaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
enllante
enllantes
enllante
enllantemos
enllantéis
enllanten
enllantara / enllantase
enllantaras / enllantases
enllantara / enllantase
enllantáramos / enllantásemos
enllantarais / enllantaseis
enllantaran / enllantasen
enllantare
enllantares
enllantare
enllantáremos
enllantareis
enllantaren

enllanta
enllantá

enllantad
enllanten
enllantaría
enllantarías
enllantaría
enllantaríamos
enllantaríais
enllantarían
Infinitivoenllantar
Gerundioenllantando
Participio
enllantadoenllantada
enllantadosenllantadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española