Red Abierta de Información Léxica
desenmohecer - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| desenmohezco desenmohecés / desenmoheces desenmohece desenmohecemos desenmohecéis desenmohecen | desenmohecía desenmohecías desenmohecía desenmohecíamos desenmohecíais desenmohecían | desenmoheceré desenmohecerás desenmohecerá desenmoheceremos desenmoheceréis desenmohecerán | desenmohecí desenmoheciste desenmoheció desenmohecimos desenmohecisteis desenmohecieron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| desenmohezca desenmohezcas desenmohezca desenmohezcamos desenmohezcáis desenmohezcan | desenmoheciera / desenmoheciese desenmohecieras / desenmohecieses desenmoheciera / desenmoheciese desenmoheciéramos / desenmoheciésemos desenmohecierais / desenmohecieseis desenmohecieran / desenmoheciesen | desenmoheciere desenmohecieres desenmoheciere desenmoheciéremos desenmoheciereis desenmohecieren | desenmohece desenmohecé desenmoheced desenmohezcan | desenmohecería desenmohecerías desenmohecería desenmoheceríamos desenmoheceríais desenmohecerían | |
| Infinitivo | desenmohecer | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | desenmoheciendo | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: crecer
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española