OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

cuantiar - verbo

cuan·tiar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
cuantío
cuantías / cuantiás
cuantía
cuantiamos
cuantiáis
cuantían
cuantiaba
cuantiabas
cuantiaba
cuantiábamos
cuantiabais
cuantiaban
cuantiaré
cuantiarás
cuantiará
cuantiaremos
cuantiaréis
cuantiarán
cuantié
cuantiaste
cuantió
cuantiamos
cuantiasteis
cuantiaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
cuantíe
cuantíes
cuantíe
cuantiemos
cuantiéis
cuantíen
cuantiara / cuantiase
cuantiaras / cuantiases
cuantiara / cuantiase
cuantiáramos / cuantiásemos
cuantiarais / cuantiaseis
cuantiaran / cuantiasen
cuantiare
cuantiares
cuantiare
cuantiáremos
cuantiareis
cuantiaren

cuantía
cuantiá

cuantiad
cuantíen
cuantiaría
cuantiarías
cuantiaría
cuantiaríamos
cuantiaríais
cuantiarían
Infinitivocuantiar
Gerundiocuantiando
Participio
cuantiadocuantiada
cuantiadoscuantiadas

Flexiona como: adiar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española